اختلال خود زشت انگاری (BDD)
اختلال خود زشت انگاری (BDD) یک بیماری روانی است که در آن فرد مبتلا زمان زیادی را صرف نگرانی برای نقصهای ظاهری اش می کند. این نقصها اغلب برای دیگران جلب توجه نمی کنند.
افرادی از هر سن ممکن است به BDD مبتلا شوند اما در نوجوانان و جوانان رایج تر است. می تواند بسیار ناراحت کننده بود بر زندگی تأثیر عمیقی داشته باشد.
علائم اختلال خود زشت انگاری
در صورت مشاهده علائم زیر شما به BDD مبتلا هستید:
- نگرانی در مورد یک حوزه خاص از بدن (مخصوصاً در چهره)
- صرف زمان زیاد برای مقایسه ظاهر خود با دیگران
- زیاد نگاه کردن به خود در آینه و یا کلاً دوری کردن از آینه
- صرف زمان زیاد برای پنهان کردن نقصها مثلاً صرف زمان زیاد برای شانه زدن موها، آرایش چهره و یا انتخاب لباس
- ور رفتن با پوست برای اینکه نرم تر و ملایم تر شود
BDD شدیداً می تواند بر زندگی روزمره تأثیر بگذارد از جمله بر کار، زندگی و روابط اجتماعی
BDD همچنین می تواند به افسردگی، خودآزاری و حتی افکار خودکشی منجر شود.
کمک گرفتن برای اختلال خود زشت انگاری
اگر فکر می کنید مبتلا به این اختلال هستید باید به پزشک مراجعه نمایید. آنها از شما سوالاتی در مورد علائمتان و اینکه چگونه بر زندگی شما تأثیر گذاشته است خواهند کرد.
آنها از شما می پرسند آیا افکاری برای آسیب رساندن به خود دارید یا نه.
ممکن است پزشک عمومی بتواند شما را درزمان کند در غیر این صورت برای ارزیابی های بیشتر و درمان باید به یک متخصص سلامت روان مراجعه نمایید.
کمک خواستن برای BDD بسیار سخت است اما باید به خاطر داشته باشید که نباید احساس شرم و یا خجالت در این مورد داشته باشید.
کمک خواستن از این جهت اهمیت دارد که شاید بدون درمان علائمتان بهتر نشده و حتی شاید بدتر هم بشود. شما می توانید مستقیماً از همان اول بدون مراجعه به پزشک عمومی به یک روان درمانگر مراجعه نمایید.
درمان ها
علائم اختلال خود زشت انگاری می تواند با درمان بهتر شود.
اگر علائم نسبتا خفیف باشند باید به نوعی گفتگو درمانی که درمان رفتاری شناختی (CBT) نامیده میشود مراجعه نمایید که می تواند به صورت فردی و یا گروهی باشد.
اگر علائمتان متوسط است باید یا به درمان رفتاری شناختی مراجعه کرده و یا نوعی داروی ضد افسردگی که بازدارنده بازجذب سروتونین نامیده میشود استفاده کنید.
در مواردی که علائم شدیدتر هستند و یا درمان اثربخش نبود باید هم به CBT مراجعه کرده و هم داروی بازدارنده بازجذب سروتونین را مصرف نمایید.
همچنین بخوانید: احساسات آزاردهنده
درمان رفتاری شناختی (CBT)
CBT می تواند به شما کمک کند با تغییر شیوه تفکر و رفتار کردن شما علائم خود زشت انگاری را مدیریت نمایید. همچنین به شما کمک می کند محرکهای علائمتان را شناسایی کرده و به شما روشهای متفاوت فکر کردن و برخورد کردن با عاداتتان را می آموزد.
شما و درمانگرتان بر روی اهداف درمان به توافق رسیده و سعی می کنید با همکاری هم به این اهداف دست یابید.
درمان رفتاری شناختی برای خود زشت انگاری معمولاً شامل تکنیکی میشود که رویارویی و جلوگیری از پاسخ (ERP) نامیده میشود.
این تکنیک شامل مواجهه تدریجی با شرایطی می شود که به طور طبیعی سبب میشود با وسواس در مورد ظاهر خود فکر کنید و احساس اضطراب نمایید.
درمانگرتان به شما کمک می کند راههای دیگری برای برخورد با احساساتتان در این شرایط بیابید به طوری که در طول زمان توانایی برخورد با آنها را بدون احساس ترس یا خجالت بدست بیاورید.
به شما اطلاعاتی در مورد خودیاری داده میشود که در خانه مطالعه نمایید و درمان رفتاری شناختی شما می تواند شامل کارگروهی نیز بشود که به علائم شما بستگی دارد.
درمان رفتاری شناحتی برای کودکان و جوانان معمولاً شامل اعضای خانواده یا پرستاران آنها نیز میشود.
مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)
SSRIs نوعی داروی ضد افسردگی است. SSRIs انواع مختلفی دارد اما فلوکستین رایج ترین برای درمان خود زشت انگاری می باشد. ممکن است تا ۱۲ هفته طول بکشد که SSRIs برای علائم خود زشت انگاری اثری داشته باشد.
اگر این دارو برایتان اثربخش باشد از شما خواسته میشود که برای چند ماه مصرف را ادامه دهید تا علائمتان بیشتر بهبود یافته و مانع از بازگشت آن شوید.
پزشکتان در چند هفته اول شما را کاملا تحت نظر می گیرد. اگر مخصوصا احساس اضطراب یا افکار آسیب رساندن به خود را دارید حتما باید با پزشک خود در میان بگذارید.
اگر برای ۶ تا ۱۲ ماه علائمی نداشتید شاید با نظر پزشک لازم باشد SSRIs را کنار بگذارید. این کار را باید با کاهش تدریجی دوز در طول زمان انجام دهید تا مطمئن شوید که علائمتان بازگشت نداشته و دچار عوارض جانبی قطع دارو (بازگشت علائم) مثل اضطراب نشوید.
اگر علائم خود زشت انگاری در کودکان و جوانان شدید باشد ممکن است برای آنها نیز SSRIs تجویز شود. این داروها ففقط باید با تجویز روان پزشک و در ضمن استفاده از روان درمانی استفاده گردد.
درمان بیشتر
اگر استفاده همزمان از SSRIs و درمان رفتاری شناختی برای خود زشت انگاری بعد از ۱۲ هفته بهبود نیافت برایتان احتمالا نوع دیگری از SSRIs و یا داروی ضدافسردگی دیگری که کلومیپرامین نامیده میشود تجویز می گردد.
اگر بهبودی در علائم خود نیافتید به کیلینک سلامت روان و یا بیمارستانی که در خود زشت انگاری تخصص داشته باشند ارجاع داده میشوند.
در این خدمات ارزیابی های عمیق تری از خود زشت انگاری انجام می شود. آنها درمان رفتاری شناختی پیشرفته تر و یا درمانهای متفاوت دیگری و همچنین انواع مختلفی از داروهای ضد افسردگی را به شما ارائه می دهند.
علل اختلال خود زشت انگاری (BDD)
علت اختلال خود زشت انگاری دقیقاً مشخص نیست اما می تواند به مسائل زیر مربوط شود:
- اگر اقوام نزدیک شما به BDD، اختلال وسواس فکری- عملی (OCD) یا افسردگی باشد احتمال ابتلای شما به اختلال خود زشت انگاری بیشتر است.
- عدم توازن شیمیایی در مغز
- یک تجربه آسیب زا در گذشته – اگر مورد اذیت و آزا، قلدری یا سوء استفاده در کودکی قرار گرفته باشید احتمال ایجاد BDD در شما بیشتر است.
- برخی افراد مبتلا به BDD احتمالا به بیماری های سلامت زمان دیگری نظیر اختلال وسوس فکری- عملی، اختلال اضطراب منتشر و یا اختلال خورد و خوراک نیز مبتلا هستند.
کارهایی که می توانید برای کمک به اختلال خود زتش انگاری انجام دهید
گروههای حمایتی برای BDD
برای برخی تماس داشتن یا پیوستن به یک گروه حمایتی برای کسب اطلاعات، توصیه و نکات عملی برای تطابق با اختلال خود زشت انگاری مفید باشد. می توانید از پزشک خود برای یافتن چنین گروههای حمایتی در نزدیکی محل زندگی خود کمک بگیرید.
بهزیستی روانی
اگر احساس بی حوصلگی یا اضطراب می کنید تمرین های ذهن آگاهی می تواند به شما کمک نماید. برخی احساس می کنند که انجام این کار به همراه خانواده یا دوستانشان به آنها کمک بیشتری می کند. سعی کنید برای بهبود بهزیستی روان خود کارها و تفریحات جدید را امتحان کنید.
تمرین تمرین های ریلکسیشن و تنفسی برای تسکین استرس و اضطراب کمک کننده است.
کلمات کلیدی: اختلال خود زشت انگاری (BDD)، اضراب، افسردگی، جوانان، داروهای ضد افسردگی، درمان رفتاری شناحتی
مطلب مرتبط: اختلال کاهش توجه و بیش فعالی(ADHD)
